ج- پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: « مثال کسی که ذکر پروردگارش را می کند و کسی که ذکر وی را نمی کند، مانند زنده و مرده اند». به روایت بخاری.
- به همین دلیل ارزش زندگی انسان به اندازۀ ذکر او از الله متعال است.

ج-1- الله را خشنود می سازد.
2- شیطان را می راند.
3- مسلمان را از بدی ها حفظ می کند.
4- سبب حصول اجر و پاداش می گردد.

ج - لا اله الا الله. از ترمذی و ابن ماجه روایت شده است.

ج – «الحمد لله الذي أحيانا بعد ما أماتنا، وإليه النشور»
حمد و ستایش مخصوص الله است که ما را پس از مردن زنده نمود، و دوباره زنده شدن بسوی او است. متفق عليه.

ج – «الحمد لله الذي كساني هذا الثوب ورزقنيه من غير حول مني ولا قوة»

سپاس الله را که این جامه را بر من پوشاند و ارزانی فرمود، بدون این که هیچ توان و قدرتی بر آن داشته باشم. روایت ابوداود و ترمذی و دیگران.

ج- «بسم الله»
به نام الله به روایت ترمذی.

ج – «اللهم لك الحمد أنت كسوتنيه، أسألك خيره وخير ما صنع له، وأعوذ بك من شره وشر ما صنع له»
«الهی همه ستایش تو را است، تو مرا لباس پوشانيدی، از تو می خواهم خیر آن و خیر آنچه را برای آن آفریده شده است، و به تو پناه می برم از شر آن و بدی که برای آن آفریده شده است. " از ابوداود و ترمذی روایت شده است.

ج - اگر جامه نو بر تن کسی دیدی برای آن دعا کن و بگو: «تُبْلِي ويُخلف الله تعالى»
«فرسوده می شود و الله متعال دیگری عنایت می کند» روایت ابوداود.

ج – «اللهم إني أعوذ بك من الخبث والخبائث»
الهی از شیطانان (جن های) مرد و زن به تو پناه می‌برم. متفق علیه

ج – «غفرانك»
"الهی ببخشا" از ابوداود و ترمذی روایت شده است.

ج- «بسم الله»
به نام الله روایت ابوداود و دیگران.

ج – «أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأشهد أن محمدا عبده ورسوله»
شهادت می‌دهم که معبودی جز الله نیست و تنها بی همتا است، و شهادت می‌دهم که محمد بنده و فرستاده اوست. به روایت مسلم.

ج – «بسم الله، توكلت على الله، ولا حول ولا قوة إلا بالله»
بسم الله، بر الله توکل کردم، و هیچ نیرو و قدرتی جز به الله نیست. از ابوداود و ترمذی روایت شده است.

ج – «"بسم الله ولجنا، وبسم الله خرجنا، وعلى الله ربنا توكلنا"، ثم ليسلم على أهله»

«بنام الله داخل شدیم، و بنام الله خارج شدیم، و بر الله؛ پروردگارمان توکل کردیم.» سپس به خانواده خود سلام دهد. روایت ابوداود.

ج – «اللهم افتح لي أبواب رحمتك»
«الهی درهای رحمتت را بر من بگشا»
به روایت مسلم.

ج – «اللهم إني أسألك من فضلك» رواه مسلم.
«الهی فضل تو را می طلبم» به روایت مسلم.

ج – همان را می گویم که مؤذن می گوید مگر در: «حي على الصلاة» و«حي على الفلاح»، می گویم که: «لا حول ولا قوة إلا بالله». متفق عليه.

ج- (بر پیامبر صلی الله علیه وسلم درود بفرست) به روایت مسلم. و بگو: «اللهم رب هذه الدعوة التامة، والصلاة القـائـمـة، آت محـمـدًا الـوسـيلة والفـضـيلـة، وابـعثه مقامًا محمودًا الذي وعدته»
«الهی پروردگار این اذان و نماز برپا شده، به محمد وسیله و فضیلت عطا کن، و او را به جایگاه ستوده‌ای که به او وعده داده‌ای بفرست». بخاری.
و بین اذان و اقامت دعا کن، چون زمان استجابت دعا می باشد.

ج-1- آیت کرسی را تلاوت می کنم: ﴿اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ 255﴾

الله است كه معبودى جز او نيست زنده و برپا دارنده است نه خوابى سبك او را فرو مى‏ گيرد و نه خواب گران. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند. آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت‏ سرشان است مى‏ داند و به چيزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمى‏ يابند كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست و اوست والاى بزرگ (۲۵۵) [سوره بقره: 255. 2- و می خوانم: بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
بنام الله بخشاینده و مهربان ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ 1
بگو اوست‏ الله يگانه (۱) اللَّهُ الصَّمَدُ 2
الله بی نیاز (۲) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ 3
نزاده و زاده نشده است (۳) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ 4﴾
و هيچ كس او را همتا نيست (۴) سه مرتبه بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
بنام الله بخشاینده و مهربان ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ 1
بگو پناه مى برم به پروردگار سپيده دم (۱) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ 2
از شر آنچه آفريده (۲) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ 3
و از شر تاريكى چون فراگيرد (۳) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ 4
و از شر دمندگان افسون در گره ‏ها (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ 5﴾
و از شر [هر] حسود آنگاه كه حسد ورزد (۵) سه مرتبه. بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
بنام الله بخشاینده و مهربان ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ 1
بگو پناه مى برم به پروردگار مردم (۱) مَلِكِ النَّاسِ 2
پادشاه مردم (۲) إِلَهِ النَّاسِ 3
معبود مردم (۳) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ 4
از شر وسوسه ‏گر پنهان كار(4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ 5
آن كس كه در سينه‏ هاى مردم وسوسه مى ‏كند (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ 6﴾
چه از جن و [چه از] انس (۶) سه مرتبه. 3- «اللهم أنت ربي لا إله إلا أنت، خلقتني وأنا عبدك، وأنا على عهدك ووعدك ما استطعت، أعوذ بك من شر ما صنعت، أبوء لك بنعمتك علي، وأبوء بذنبي، فاغفر لي، فإنه لا يغفر الذنوب إلا أنت».
«الهی تو پروردگار من هستی، معبودی جز تو نیست، تو مرا آفریدی و من بندۀ تو هستم، و تا می توانم به عهد و وعدۀ تو پایبندم، از شر چیزی که انجام داده ام به تو پناه می برم، نعمت تو را بر من اعتراف نموده، و به گناهم نیز اعتراف می‌کنم، پس مرا ببخش که جز تو بخشایندۀ گناهان نیست». به روایت بخاری.

ج – «باسمك اللهم أموت وأحيا»
الهی به نام تو می میرم و زنده می شوم. متفق علیه.

ج- بسم الله. بنام الله
و اگر در ابتدا فراموش کردید، بگویید:
«بسم الله في أوله وآخره»

«به نام الله در آغاز غذا و پایان آن» از ابوداود و ترمذی روایت شده است.

ج – «الحمد لله الذي أطعمني هذا، ورزقنيه، من غير حول مني ولا قوة»

ستایش الله را که این را به من اطعام کرد، و به من روزی داد، بدون هیچ نیرو و قدرتم. از ابوداود و ابن ماجه و دیگران روایت شده است.

ج- «اللـهم بـارك لهـم فيما رزقتهـم، واغـفر لهم وارحمهم»
«الله به آنچه روزی شان کرده‌ای برکت بده و آنها را بیامرز و رحمتشان کن». به روایت مسلم.

ج- «الحمد لله»
«ثنا و ستایش الله را است».
و برادر یا همراهش به او بگوید: «یرحمک الله»
الله شما را رحمت کند.
و برادر یا همراهش به او بگوید: «يهديكم الله ويصلح بالكم»
«الله تو را هدایت نموده و امورت را اصلاح کند». به روایت بخاری.

ج – «سبحانك اللهم وبحمدك، أشهد أن لا إله إلا أنت، أستغفرك وأتوب إليك»
منزهی یا الله و ستایش از آن تو است، گواهی می دهم که معبودی جز تو نیست، از تو آمرزش می خواهم و به سوی تو بر می گردم. روایت ابوداود و ترمذی و دیگران.

ج- بسم الله و الحمدلله: ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ 13 وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ 14﴾، «الحمد لله، الحمد لله، الحمد لله، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، سبحانك اللهم إني ظلمت نفسي فاغفر لي؛ فإنه لا يغفر الذنوب إلا أنت».
بنام الله و ستایش الله را: پاک است ذاتی كه اين را براى ما رام كرد و[گرنه] ما را توانمندی [رام ‏ساختن] آنها نبود (۱۳) و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان بازخواهيم گشت (۱۴) .
ستایش الله را، ستایش الله را، ستایش الله را، الله بزرگ است، الله بزرگ است، الله بزرگ است، الله تو منزهی، من به خود ستم کردم، مرا ببخش؛ هیچ کس جز تو گناهان را نمی بخشد.» از ابوداود و ترمذی روایت شده است.

ج – «الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ 13 وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ 14﴾، اللهم إنا نسألك في سفرنا هذا البر والتقوى ومن العمل ما ترضى، اللهم هون علينا سفرنا هذا، واطو عنا بعده، اللهم أنت الصاحب في السفر، والخليفة في الأهل، اللهم إني أعوذ بك من وعثاء السفر، وكآبة المنظر، وسوء المنقلب، في المال والأهل»
«الله بزرگ است، الله بزرگ است، الله بزرگ است) پاک است كسى كه اين را براى ما رام كرد و[گرنه] ما را توانمندی [رام ‏ساختن] آنها نبود (۱۳) و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان بازخواهيم گشت (،الهی در این سفر مان از تو نیکی و تقوا و عملی که تو از آن راضی باشد می خواهیم، الهی سختی های سفر را برای ما آسان نما، و دوری آن را از ما برچین، الهی تو همنشین در سفری، و خلیفه در خانواده هستی، الهی به تو پناه می بریم از مشقت سفر و منظرۀ بد و تغییر ناپسند در مال و خانواده.
و هرگاه برگشت همین دعا را تکرار نموده، و اضافه می نماید:
«ما درحالی باز می گرديم که توبه کنندگان، عبادت گزاران و ستايش گران پروردگارمان هستيم». روایت مسلم.

ج – «أستودعكم الله الذي لا تضيع ودائعه».
شما را به الله می سپارم که نزد او امانت ها ضایع نمی گردند. روایت احمد و ترمذی.

ج – «أستودع الله دينك، وأمانتك، وخواتيم عملك».
دین، امانت، و خاتمۀ کار شما را به الله می سپارم. روایت احمد و ترمذی.

ج – «لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك، وله الحمد، يحيي ويميت، وهو حي لا يموت، بيده الخير، وهو على كل شيء قدير»

«نیست معبود بر حق جز الله یگانه و بی همتا، پادشاهی از آن اوست، و حمد و ستایش از آن اوست، زنده می کند و می میراند، و او زنده است و نمی میرد، خیر در دست اوست، و او بر همه چیز توانا است.» از ترمذی و ابن ماجه روایت شده است.

ج – «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم»
پناه می برم به الله از شیطان رانده شده. متفق علیه.

ج- «جزاك الله خيرا»
«الله خیرت دهد» به روایت ترمذی.

ج- «بسم الله»

بنام الله به روایت ابوداود.

ج – «الحمد لله الذي بنعمته تتم الصالحات»
حمد و ستایش مخصوص الله است که اعمال نیک به فضل او انجام می شود. روایت حاکم و دیگران.

ج- «الحمد لله على كل حال»
«الهی تو را به هر حال ثنا و ستایش است». صحیح جامع.

ج - مسلمان می گوید: «السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ».
و برادرش به او پاسخ می دهد: «وَعَلَيْكُمُ السَّلَامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ» در ترمذی و ابوداود و دیگران.

ج – «اللهم صيباً نافعاً»
«الهی این باران را سودمند بگردان». بخاری.

ج – «مطرنا بفضل الله ورحمته»
« برای ما به فضل و رحمت الله باران بارید». بخاری و مسلم.

ج – «اللهم إني أسألك خيرها وأعوذ بك من شرها»
الهی خیر آن را از تو می خواهم و از شر آن به تو پناه می برم. ابو داود و ابن ماجه.

ج – «سبحان الذي يسبح الرعد بحمده والملائكة من خيفته».
منزه است ذاتی که رعد به ستایش او تسبیح می گوید و فرشتگان از ترس او تسبیح می گویند. موطأ مالک

ج – «الحمد لله الذي عافاني مما ابتلاك به، وفضلني على كثيرٍ ممن خلق تفضيلاً»
سپاس الله را که مرا از آنچه تو را گرفتار نموده نجات داد، و بر بسیاری از مخلوق برتری داد. به روایت ترمذی.

ج - در حديث: «اگر يكى از شما چيزى از برادرش يا از خود يا از مال خود ببيند و برایش شگفت آور بود [برای او دعا بركت كند] چون چشم بد حق است». از احمد و ابن ماجه و دیگران روایت کرده اند.

(ج) – «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ»

یا الله نزول رحمت فرما برمحمد و خاندان محمد به مثل رحمت که بر ابراهیم و بر خاندان آن فرموده ای بی شک تو قابل ستایش و بزرگ هستی. یا الله نزول برکت فرما برمحمد و خاندان محمد به مثل برکت که بر ابراهیم و بر خاندان آن فرموده ای بی شک تو قابل ستایش و بزرگ هستی. متفق علیه.