Ενότητα Ικεσιών (Αντ‘έγια) και Μνημόνευσης του Αλλάχ (Δικρ Ελλάχ):
Απαντ.: Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) είπε: «Το παράδειγμα εκείνου που μνημονεύει τον Κύριό του με εκείνον που δεν μνημονεύει τον Κύριό του, είναι σαν το παράδειγμα ενός ζωντανού με έναν νεκρό.» [Αφηγήθηκε ο Αλ-Μπουχάρι]
- Επειδή η αξία της ζωής ενός ανθρώπου είναι όση είναι η μνημόνευση του Παντοδύναμου Αλλάχ (κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου).
Απαντ.: «Αλ-Χάμντου Λελλάχι Αλ-Λαδί αχιάνα μπά‘νταμα αμάττανα ουά Ιλάιχι Εν-Νουσούρ.». [Όλη η δόξα ανήκει στον Αλλάχ, ο Οποίος μας έφερε ξανά στη ζωή, μετά από το θάνατό μας (ύπνο μας, που αποτελεί τον μικρό θάνατο) και προς Αυτόν θα γίνει η Ανάσταση μας]. [(Συμφωνημένο), Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι και Σαχίχ Μούσλιμ]
Απαντ.: «Αλλάχουμα Λάκα Αλ-Χάμντ, Άν-τα κασαουτανίχι, ασ'άλουκα χάιραχου ουά χάιρα μα σούνι‘α λαχ, ουά α‘ούδου Μπίκα μιν σάριχι ουά σάρι μα σούνι‘α λαχ.» (Ω, Κύριέ μας, σε Σένα ανήκουν όλες οι δοξασίες και όλοι οι έπαινοι. Εσύ είσαι που μου το παρείχες αυτό το ένδυμα, Σου ζητώ το καλό του και το καλό αυτού -του σκοπού- για το οποίο φτιάχτηκε, και αναζητώ καταφύγιο σε Σένα από το κακό του και το κακό αυτού -του σκοπού- για το οποίο φτιάχτηκε). [Αφηγήθηκε ο Άμπου Νταούντ, και ο Ατ-Τιρμιδέι]
Απαντ.: «Άσχαντου αλ-λά Ιλάχα ίλλα Αλλάχ, Ουάχνταχου λα σαρίκα Λαχ, ουά άσχαντου αν Μωχάμμανταν ‘άμπντουχου ουά ρασούλοχ» (Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον ο Αλλάχ, ο Οποίος είναι ο Αληθινός Θεός που δεν έχει κανέναν εταίρο, και μαρτυρώ ότι ο Μωχάμμαντ είναι ο δούλος και ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ). [Αφηγήθηκε ο Μούσλιμ]
Απαντ.: «Μπίσμι Ελλάχ, ταουακάλτω ‘άλα Αλλάχ, ουά λα χάουλα ουά λα κούωατα ίλλα Μπιλλάχ.» (Στο Όνομα του Αλλάχ, εναποθέτω την εμπιστοσύνη μου στον Αλλάχ, και δεν υπάρχει μέσο που μπορεί να προστατέψει από το κακό, ούτε δύναμη που μπορεί να φέρει το καλό, παρά μόνο αυτό που βρίσκεται στα Χέρια του Αλλάχ). [Αφηγήθηκε ο Άμπου Νταούντ, και ο Ατ-Τιρμιδέι]
Απαντ.: Επαναλαμβάνω μια φορά κάθε φράση αφού την πει ο Μου'άδιν (αυτός που καλεί για την προσευχή), εκτός από την: «Χάγια ‘άλα Ασ-Σαλά» (ελάτε για την προσευχή) και «Χάγια ‘άλα Αλ-Φαλάχ» (ελάτε για την επιτυχία), οπότε λέω: «Λα χάουλα ουά λα κούωατα ίλλα Μπιλλάχ» (Δεν υπάρχει ούτε μέσο που μπορεί να προστατέψει από το κακό, ούτε δύναμη που μπορεί να φέρει το καλό, παρά μόνο αυτό που βρίσκεται στα Χέρια του Αλλάχ). [(Συμφωνημένο), Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι και Σαχίχ Μούσλιμ]
Απαντ.: Επικαλούμαι τον Αλλάχ να επαινέσει τον Προφήτη (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ). [Αφηγήθηκε ο Μούσλιμ] Και έπειτα λέω: «Αλλάχουμα Ράμπα χάδιχι Εντ-Ντά‘ουατι Ετ-Τάμα, ουά Ασ-Σαλάτι Ελ-Κά’ιμα, άτι Μωχάμμανταν Αλ-Ουασίλατα ουά Αλ-Φαντίλα, ουά εμπ‘άθουχου μακάμαν μαχμούνταν Αλ-Λάδι ουα‘άντταχ» [Ω, Αλλάχ, Κύριε αυτού του τέλειου καλέσματος (του Μονοθεϊσμού) και Κύριε αυτής της καθιερωμένης προσευχής, δώσε στον Μωχάμμαντ υψηλή μοναδική θέση στον Παράδεισο και μεγάλη αρετή, και στείλε τον στην ευλογημένη θέση (το να μεσολαβήσει για τους ανθρώπους κατά την Ημέρα της Κρίσεως), την οποία του έχεις υποσχεθεί]. [Αφηγήθηκε ο Αλ-Μπουχάρι]
Έπειτα κάνω επικλήσεις μεταξύ του Αδάν και της Ικάμα (το δεύτερο Αδάν που ανακοινώνει την αρχή της προσευχής), επειδή αυτό το διάστημα είναι από τα προτιμητέα διαστήματα για να επικαλεστεί κανείς τον Αλλάχ.
Απαντ.: 1- Απαγγέλλω το Εδάφιο Άγιατ Αλ-Κουρσέι (2:255) (στα αραβικά και όχι τη μετάφραση): { Αλλάχ! Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός – ο Αλ-Χάι (ο Αιώνια Ζωντανός), ο Αλ-Καϊούμ (Υποστηρικτής και Συντηρητής όλων). Δεν Τον καταβάλλει καμία νύστα, ούτε ένας ύπνος. Σε Αυτόν ανήκουν ό,τι είναι στους ουρανούς και ό,τι είναι στη Γη. Ποιος μπορεί να μεσολαβήσει (για λογαριασμό κάποιου άλλου) ενώπιόν Του, εκτός με την άδειά Του; Γνωρίζει ό,τι ήταν πριν από αυτούς (τα δημιουργήματά Του) και τι θα γίνει μετά από αυτούς, ενώ δεν κατέχουν τίποτα από τη γνώση Του, παρά μόνο αυτό που θέλει. Το Κουρσέι (υποπόδιο) Του εκτείνεται πάνω απ’ τους ουρανούς και τη Γη, και δεν Τον επιβαρύνει η φύλαξη και η συντήρησή τους, και Αυτός είναι ο Αλ-‘Αλέι (Ύψιστος), ο Αλ-‘Αδείμ (Μέγας). } [Σούρατ Αλ-Μπάκαρα 2:255] 2- Και απαγγέλλω: { Στο Όνομα του Αλλάχ, του Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα), του Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνου). } { Πες (ω, Μωχάμμαντ): Αυτός είναι ο Αλλάχ, ο Άχαντ (Ένας, Μοναδικός και Αδιαίρετος). } { Ο Αλλάχ, ο Ασ-Σάμαντ (ο Αυτάρκης, που δεν έχει ανάγκη τίποτε από τα πλάσματα Του, αλλά αυτά έχουν ανάγκη από Αυτόν, και Αυτός ούτε τρώει, ούτε πίνει, ούτε πεθαίνει). } { Δε γέννησε, ούτε γεννήθηκε. } { Και κανένας δεν είναι ίσος ή συγκρίσιμος με Αυτόν.» } Τρεις φορές. { Στο Όνομα του Αλλάχ, του Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα), του Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνου). } { Πες (ω, Μωχάμμαντ): «Αναζητώ καταφύγιο στον Κύριο της Χαραυγής, } { Από το κακό (που προέρχεται) από τα δημιουργήματα που έπλασε, } { Και το κακό της νύχτας με το βαθύ σκοτάδι της όταν διαχέεται (και καλύπτει τα πάντα και ό,τι κακό περιέχει η νύχτα), } { Και το κακό εκείνων (των μαγισσών) που φυσούν στους κόμπους, } { Και το κακό του ζηλόφθονου όταν ματιάζει». } Τρεις φορές. { Στο Όνομα του Αλλάχ, του Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα), του Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνου). } { Πες (ω, Μωχάμμαντ): «Αναζητώ καταφύγιο στον Κύριο των ανθρώπων, } { Τον Βασιλιά των ανθρώπων, } { Το Θεό των ανθρώπων, } { Από το κακό του ύπουλου ψιθυριστή (του διαβόλου, που ψιθυρίζει το κακό στις καρδιές των ανθρώπων), που αποσύρεται (από τον ψίθυρό του, μόλις κάποιος μνημονεύσει τον Αλλάχ), } { Που ψιθυρίζει (το κακό) στα στήθη (στις καρδιές) των ανθρώπων, } { Και από (το κακό που προέρχεται από) τα τζινν και τους ανθρώπους. } Τρεις φορές. 3- «Αλλάχουμα ’Άν-τα Ράμπι, λα ιλάχα ίλλα ’Άν-τα, χαλάκτανι ουά ’άνα ‘άμπντουκ, ουά ’άνα ‘αλά ‘άχντικα ουά ουά‘ντικα μα εστατά‘τ, ’α‘ούδου Μπίκα μιν σάρι μα σανά‘τ, ’αμπού’ου Λάκα μπινι‘μάτικα ‘αλάι, ουά ’αμπού’ου Λάκα μπιδάνμπι, φάγφιρ λι, φα’ίνναχου λα γιάγφιρου Εδ-Δουνούμπα ίλλα ’Άν-τα.» (Ω, Αλλάχ, Εσύ είσαι ο Κύριός μου· δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Εσύ. Εσύ με δημιούργησες, και είμαι ο δούλος Σου, και είμαι πιστός στον όρκο μου προς Εσένα (το να μην αποδίδω εταίρους σε Σένα στη λατρεία), και στην Υπόσχεσή Σου προς εμάς (το να ανταμοίβεις τους πιστούς με τον Παράδεισο) με όλη μου την δύναμη. Αναζητώ σε Σένα καταφύγιο από το κακό που διέπραξα. Αναγνωρίζω τις πολλαπλές ευλογίες Σου σε μένα και αναγνωρίζω τις αμαρτίες μου, γι' αυτό συγχώρεσέ με, πράγματι, κανείς δεν συγχωρεί αμαρτίες εκτός από Σένα). [Αφηγήθηκε ο Αλ-Μπουχάρι]
Απαντ.: «Σουμπχάνακα Αλλάχουμα ουά Μπιχάμντικα, άσχαντου αλ-λά ιλάχα ίλλα Άν-τα, ασταγφίρουκα ουά ατούμπου Ιλάικα» (Δόξα Σοι, ω Αλλάχ, και σε Σένα ανήκουν όλοι οι έπαινοι. Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Εσύ. Ζητώ συγχώρεση από Εσένα και επιστρέφω με μεταμέλεια σε Εσένα). [Αφηγήθηκε ο Άμπου Νταούντ, και ο Ατ-Τιρμιδέι και άλλοι]
Απαντ.: «Μπίσμι Ελλάχ, ουά Αλ-Χάμντου Λελλάχ.» { «Σουμπχάνα Αλ-Λάδδι Σάχαρα λάννα χάδα ουάμα κούννα λάχου μουκρινίν * ουά ίννα ίλα Ράμπανα λαμουνκαλιμπούν.» } (Δόξα σε Αυτόν που το υπέταξε αυτό για εμάς, γιατί δεν θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει μόνοι μας, * και πράγματι στον Κύριό μας θα επιστρέψουμε). «Αλ-Χάμντου Λελλάχ, Αλ-Χάμντου Λελλάχ, Αλ-Χάμντου Λελλάχ.» «Αλλάχου Άκμπαρ, Αλλάχου Άκμπαρ, Αλλάχου Άκμπαρ.» «Σουμπχάνακα Αλλάχουμα, ίννι δαλάμτου νάφσι φάγφιρ λι, φα'ιναχου λα γιάγφιρου Αδ-Δουνύμπα ίλλα Άν-τα» (Δόξα Σοι, ω Κύριέ μας. Πράγματι έχω αδικήσει πολύ τον εαυτό μου [δηλ. διέπραξα πολλές αμαρτίες], συγχώρεσέ με, πράγματι κανείς δεν μπορεί να συγχωρήσει αμαρτίες εκτός από Σένα). [Αφηγήθηκε ο Άμπου Νταούντ, και ο Ατ-Τιρμιδέι]
Απαντ.: «Αλλάχου Άκμπαρ, Αλλάχου Άκμπαρ, Αλλάχου Άκμπαρ.» «Σουμπχάνα Αλ-Λάδδι σάχαρα λάννα χάδα ουάμα κούννα λάχου μουκρινίν * ουά ίννα ίλα Ράμπανα λαμουνκαλιμπούν.» «Αλλάχουμα ίννα νασ’άλουκα φι σάφαρινα χάδα Αλ-Μπιρρα ουά Ατ-Τάκουα, ουά μιν Αλ-‘Άμαλι μα τάρντα, Αλλάχουμα χάουεν ‘αλάινα σάφαρινα χάδα ουάτουι ‘άννα μπού‘νταχου, Αλλάχουμα Άν-τα Ασ-Σάχιμπου φι Εσ-Σάφαρι ουά Αλ-Χαλίφατου φι Ελ-’Άχλι, Αλλάχουμα ίννι ’α‘ούδου Μπίκα μιν ουα‘θά’ι Εσ-Σάφαρι ουά κα’άμπατι Ελ-Μάνδαρι ουά σού’ι Ελ-Μουνκάλαμπι φι Ελ-Μάλι ουά Αλ-’Άχλι.» (Ο Αλλάχ είναι ο Μέγιστος, ο Αλλάχ είναι ο Μέγιστος, ο Αλλάχ είναι ο Μέγιστος), {«Δόξα σε Αυτόν που το υπέταξε αυτό για εμάς, γιατί δεν θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει μόνοι μας, * Και πράγματι στον Κύριό μας θα επιστρέψουμε.»}. (Ω, Αλλάχ, Σου ζητάμε αγαθοεργία και ευσέβεια σε αυτό μας το ταξίδι, και Σου ζητάμε να μας καθοδηγείς στις πράξεις που Σε ευχαριστούν. Ω, Αλλάχ διευκόλυνε το ταξίδι μας και κάνε μας να καλύψουμε γρήγορα την απόστασή του. Ω, Αλλάχ, Εσύ είσαι ο Σύντροφος στο ταξίδι και Αυτός που φυλάει (πίσω) την οικογένεια. Ω, Αλλάχ, αναζητώ καταφύγιο σε Σένα από τις δυσκολίες του ταξιδιού, από το αντίκρισμα μιας άσχημης σκηνής, και αναζητώ καταφύγιο σε Σένα στην επιστροφή, ώστε να μην πάθω κάτι κακό ή να αντικρίσω κάτι κακό στην οικογενειά μου ή στον πλούτο μου).
Και όταν επιστρέφει λέει το ίδιο με την προσθήκη στο τέλος:
«’Άγιεμπούνα, τά’ιμπουνα, ‘άμπιντουνα, Λιράμπινα χάμιντουν.» (Επιστρέφουμε με μεταμέλεια προς τον Κυριό μας, λατρεύοντάς Τον και δοξάζοντάς Τον). [Αφηγήθηκε ο Μούσλιμ]
«Λα ιλάχα ίλλα Αλλάχου Ουάχνταχου λα σαρίκα Λάχ, Λάχου Αλ-Μούλκου ουά Λάχου Αλ-Χάμντου, γιούχιει ουά γιουμείτου, ουά Χούα Χάιγιον λα γιαμούτου, Μπιγιάντιχι Ελ-Χάιρου ουά Χούα ‘άλα κόλι σάι’ιν Καντείρ.» (Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον ο Αλλάχ, ο Οποίος δεν έχει κανένα εταίρο. Σε Αυτόν ανήκει ολόκληρη η Κυριαρχία και ο Έπαινος. Αυτός είναι που δίνει ζωή και την αφαιρεί, και Αυτός είναι Ζων και ποτέ δεν πεθαίνει. Στα Χέρια Του βρίσκεται κάθε καλό και είναι Ικανός για τα πάντα). [Αφηγήθηκε ο Ατ-Τιρμιδέι και ο Ιμπν Μάτζα]
Απαντ.: Όταν ένας μουσουλμάνος συναντά τον μουσουλμάνο αδερφό του, τον χαιρετά λέγοντας: «Ασ-Σαλάμου ‘αλάικουμ ουά ράχματου Αλλάχι ουά μπαρακάτου» (ειρήνη και το έλεος του Αλλάχ και οι ευλογίες Του σε σένα).
Και ο άλλος τον απαντά λέγοντας: «Ουά ‘αλάικουμου Ασ-Σαλάμου ουά ράχματου Αλλάχι ουά μπαρακάτου» (και σε σένα ειρήνη και το έλεος του Αλλάχ και οι ευλογίες Του). [Αφηγήθηκε ο Ατ-Τιρμιδέι και ο Άμπου Νταούντ και άλλοι]
Απαντ.: «Αλ-Χάμντου Λιλλάχι Αλ-Λαδδί ‘αφάνι μίμμα ιμπταλάκα μπίχι ουά φαντάλνι ‘άλα καθίριν μίμμαν χάλακα ταφντίλα» (Δόξα στον Αλλάχ, που με έχει σώσει από αυτό με το οποίο δοκιμάζει εσένα (δηλ. την αναπηρία ή την ασθένειά σου), και με έχει ευνοήσει σε σχέση με άλλα πλάσματά Του). [Αφηγήθηκε ο Ατ-Τιρμιδέι]
Απαντ.: «Αλλάχουμα σάλλι ‘άλα Μωχάμμαντ ουά ‘άλα άλλι Μωχάμμαντ, κάμα σαλλάιτα ‘άλα Ιμπραήμ ουά ‘άλα άλλι Ιμπραήμ, Ίνακα Χαμείντον Ματζείντ. Αλλάχουμα μπάρικ ‘άλα Μωχάμμαντ ουά ‘άλα άλλι Μωχάμμαντ, κάμα μπάρακτα ‘άλα Ιμπραήμ ουά ‘άλα άλλι Ιμπραήμ, Ίνακα Χαμείντον Ματζείντ.» (Ω, Αλλάχ, επαίνεσε τον Μωχάμμαντ και την οικογένεια του Μωχάμμαντ, όπως ακριβώς επαίνεσες τον Αβραάμ και την οικογένεια του Αβραάμ. Πράγματι, είσαι Αξιέπαινος και Ένδοξος. Ω, Αλλάχ, ευλόγησε τον Μωχάμμαντ και την οικογένεια του Μωχάμμαντ, όπως ακριβώς ευλόγησες τον Αβραάμ και την οικογένεια του Αβραάμ. Πράγματι, είσαι Αξιέπαινος και Ένδοξος). [(Συμφωνημένο), Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι και Σαχίχ Μούσλιμ]