Зикр ва дуолар қисми
Жавоб: Ўқилиши: «Аллоҳумма, лакал-ҳамду анта касавманийх. Асалука мин хойриҳии ва хойри маа суниъа лаҳ. Ва аъуузу бика мин шаррихии ва шарри маа суниъа лах».
Маъноси: «Эй Аллоҳим! Сенга ҳамд бўлсин! Сен буни менга кийгиздинг. Мен Сендан унинг ва унда қилинган нарсанинг яхшилигини сўрайман. Унинг ва унда қилинган нарсанинг ёмонлигидан паноҳ тилайман». Абу Довуд ва Термизий ривояти
Жавоб: Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламга салот-дуо айтади. Муслим ривояти Ўқилиши: «Аллоҳумма, Робба ҳаазихид- даъватит-тааммах, вас-солатил- кооимах, аати Муҳаммаданил-васийлама вал-фазийлах, вабъасҳу мақооман маҳмууданил-ллазий ваъадтаҳ, (иннака лаа тухлифул-мийъаад)».
Маъноси: «Ушбу комил даъватнинг, ҳозир бўлган-қоим намознингПарвардигори бўлган эй Аллоҳ! Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламга васила(киёматда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дуо-сўровлари билан ҳисоб бошланади) ва фазила ато этгин. Уни Ўзинг ваъда қилган мақтовли мақомга чиқаргин.[Албатта, Сен ваъдага хилоф қилмайсан]». Бухорий ривояти
Азон билан иқомат оралиғидаги вақтда ўзи учун дуо қилади. Бу вақтда (қилинган) дуо қайтарилмайди (мақбулдир).
Жавоб: 1: Оят-ал-Курсийни ўқийди. «Аллоҳ Ундан ўзга илоҳ йўқ зотдир. У тирик ва қаййумдир. Уни мудроқ ҳам, уйқу ҳам олмас. Осмонлару ердаги нарсалар Уникидир. Унинг ҳузурида Ўзининг изнисиз ҳеч ким шафоат қила олмас. У уларнинг олдиларидаги нарсани ҳам, ортларидаги нарсани ҳам билур. Унинг илмидан ҳеч нарсани иҳота қила олмаслар, магар Ўзи хоҳлаганини, холос. Унинг курсиси осмонлару ерни қамраган. Уларни муҳофаза қилиш уни чарчатмас. Ва У Олий ва Азим (Буюк) зотдир» [Бақара сураси: 255]. 2- Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Айтинг: «У Аллоҳ ягонадир». Аллоҳ сомаддир. (Ҳожатларни ва рағбатларни қондирувчидир.) У туғмаган ва туғилмаган. Ва Унга ҳеч ким тенг бўлмаган Бу сурани уч марта ўқийди. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Тонг Роббисидан паноҳ сўрайман. У яратган нарсалар ёмонлигидан. Ва кириб келган қоронғулик ёмонлигидан. Ва тугунларга дам солувчилар ёмонлигидан. Ва ҳасад қилган ҳасадчининг ёмонлигидан, деб айт». Бу сурани уч марта ўқийди. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. «Одамлар Роббисидан. Одамлар Подшоҳидан. Одамлар Илоҳидан паноҳ сўрайман. Беркиниб, кўриниб турувчи васвоснинг. Одамлар қалбига васваса соладиганнинг. Жинлардан ва одамлардан бўлганнинг ёмонлигидан, деб айт». Бу сурани уч марта ўқийди. «Аллоҳумма, анта Роббий. Лаа илааҳа илла ант. Холақтаний ва ана ъабдука ва ана ъалаа ъаҳдика ва ваъдика мас-мастатоът. Аъуузу бика мин шарри маа сонаът. Абуу 'у лака би-неъматика ъалайя ва абуу 'у би-занбий. Фағфир лий фа иннахуу лаа ягфируз-зунууба иллаа ант».
Таржимаси:
«Аллоҳим! Сен Роббимсан ва Сендан ўзга (ҳақ) илоҳ йўқ. Мен Сенинг қулингман. Мен қурбим етганича Сенинг (алмийсоқда олган) аҳд-паймонинг ва (Пайғамбаринг тилида берган; ширк келтирмаган бандангни жаннатга киритиш ) ваъданг (га эришиш)да (қўлимдан келганича тиришиб) турибман. Ўзим қилган нарсалар ёмонлигидан Сендан паноҳ бершингни тилайман. Сенинг менга берган неъматларингни ҳам, қилган гуноҳларимни ҳам эътироф этаман. Мени мағфират эт. Албатта, фақат Сенгина гуноҳларни кечирувчисан». Бухорий ривояти
Жавоб: «Субханакаллоҳумма ва бихамдик, ашҳаду алла илаҳа илла анта, астағфирука ва атубу илайк».
Таржимаси: «( Роббим, Сен барча айбу нуқсондан покдирсан. Сенинг ҳамдинг билан тасбеҳлар айтаман. Гувоҳлик бераманки, Сендан ўзга ҳеч бир барҳақ маъбуд йўқ. Сендан истиғфор сўрайман ва Сенга тавбалар қиламан». Абу Довуд, Тирмизий ва бошқалар ривояти
Жавоб: «Бисмиллаҳ , ва-алҳамдулиллаҳ (субаҳаналлази саххоро лана ҳаза ва ма кунна-лаҳу муқринин. Ва инна ила роббина ламунколибун) алҳамдулиллаҳ, алҳамдулиллаҳ, алҳамдулиллаҳ, Аллоҳу акбар , Аллоҳу акбар, Аллоху акбар, Субаҳанакаллоҳумма инни золамту нафси фағфирли фа-иннаҳу ла йағфиру-аз-зунуба илла ант». Абу Довуд ва Термизий ривояти
«Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар, Аллохҳу акбар (Субҳаналлази саххоро лана ҳаза ва ма кунна лаҳуу муқринин. Ва инна илаа роббина ламун-қолибуун) Аллоҳумма инна насъалука фи сафарина ҳаза ал-бирро ваттақва ва миналъамал ма тардо, Аллуҳумма хаввин ъалайна сафарона ҳаза. Ватви ъанна буъдаҳ. Аллоҳумма антассоҳибу фиссафар валхолифату фил аҳл. Аллоҳумма инни аъузу бика мин ваъсаиссафар ва каъаабатил манзор ва су'ио мунқолаби филмаали вал'аҳл».
Таржимаси:
«Аллоҳ буюкроқдир! Аллоҳ буюкроқдир! Аллоҳ буюкроқдир! «Бизларга бу (кема, сайёра ёки от-улов)ни бўйсундириб қўйган Зот (яъни, Аллоҳ барча айбу нуқсондан) покдир. Бизлар ўзимиз бунга қодир эмас эдик. Шак-шубҳасиз бизлар (барчамиз) Парвардигоримизга қайтувчидирмиз». (Зуҳруф: 13). «Аллоҳим! Бизлар Сендан ушбу сафаримизда тоат-ибодатларни, тақвони ва сен рози бўладиган амалларни сўраймиз. Роббим! Сафардаги йўлдош ҳам, хонадонда ўринбосар-халифа ҳам Ўзингдирсан! Аллоҳим! Мен Сендан сафар машаққатларидан, қайғули-ёмон нарсалар (кўринишлар) дан ҳамда мол-мулк ва оилага етадиган зиён-заҳматдан паноҳ беришингни сўрайман».
Сафардан қайтганида ҳам юқоридагиларни такрорлайди ва қуйидагиларни қўшимча қилади:
«(Биз) қайтувчилар, тавба қилувчилар, ибодат этувчилар ва Парвардигоримизга ҳамд айтувчилармиз» Муслим ривояти
Жавоб: «Лаа илааҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарика лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамд, йуҳйии ва йумийт ва ҳува ҳаййул лаа йамуут, бийадиҳил хойр ва ҳува ъалаа кулли шайъин қодийр».
Таржимаси: «Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқлигига гувоҳлик бераман. Аллоҳнинг шериги йўқдир, барча мулк Уникидир, мақтовлар Унгадир, У тирилтиради ва ўлдиради, аммо Ўзи тирикдир, ўлмайди. Яхшилик Унинг ихтиёридадир ва У ҳамма нарсага қодирдир». Термизий ва Ибн Можа ривояти